Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Witaj przedszkole! Impreza plenerowa z udziałem zespołu MAG-MA.
Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Gr I Zwykłe dni niezwykłych Przedszkolaków- wrzesień.
Drodzy Rodzice,
W związku z udziałem naszej placówki w projekcie „Leśna Skrzynia Skarbów” zwracamy się z ogromną prośbą o dostarczanie do końca października 2018r. żołędzi. Celem tegorocznej edycji konkursu jest zbiór nasion, które posłużą jako karma dla zwierząt.
Z góry dziękujemy za czynny udział i zaangażowanie.
16 czerwca zostały wręczone medale uczestnikom mityngu lekkoatletycznego
" Sport uczy i bawi " .
To już czwarta edycja sportowych zmagań fordonskich przedszkoli organizowana przez
pana Andrzeja Urbaniaka.
Dzieci z przedszkola "Pluszowy Miś " w generalnej klasyfikacji
zajęły 3 miejsce,
a zatem mamy brązowych medalistów.
Gratulacje !
4 - 8 czerwca z okazji Dnia Dziecka świętujemy
Kolorowy Tydzień Dziecka
będziemy się kolorowo przebierać, tańczyć, śpiewać, będzie moc atrakcji...
będą konkursy i niespodzianki, odwiedzi nas zaspół MAG-MA
„POZNAJEMY WYBITNYCH TWÓRCÓW
LITERATURY DZIECIĘCEJ –
JULIAN TUWIM”
16 maja w przedszkolu odbył się konkurs recytatorski,
w którym wzięło udział 24 uczestników.
Dzieci recytowały wiersze wybitnego polskiego poety
Juliana Tuwima.
W jury zasiedli rodzice z Rady Rodziców,
którzy bardzo uważnie przysłuchiwali się wszystkim recytującym dzieciom.
( coś notowali i szeptali między sobą ).
Po obradach jury - wszystkie dzieci biorące udział w konkursie
otrzymały dyplomy i upominki
( oczywiście książki - a jakże!).
Wyróżniono kilkoro dzieci,
które wykazały się szczególnymi umiejętnościami recytatorskimi.
KONKURS RECYTATORSKI
Dyrektor Przedszkola nr 57”Pluszowy Miś”
serdecznie zaprasza do uczestnictwa w I edycji konkursu
recytatorskiego organizowanego w naszym Przedszkolu
dla naszych dzieci pod nazwą:
„POZNAJEMY WYBITNYCH TWÓRCÓW
LITERATURY DZIECIĘCEJ –
JULIAN TUWIM”
Zbieramy zapisy do dnia 11.05.2018r. (piątek)
Należy wypełnić kartę zgłoszeniową,
KARTA_ZGLOSZENIA_UCZESTNIKA__KONKURSU.docx
która również znajduje się u nauczycielek poszczególnych grup.
Konkurs odbędzie się 16.05.2018r.
o godzinie 10.30
Zapraszam wszystkie przedszkolaki naszego Przedszkola na to wydarzenie
Dyrektor Przedszkola nr 57”Pluszowy Miś”
Lidia Pniewska
REGULAMIN KONKURSTU RECYTATORSKIEGO
„POZNAJEMY WYBITNYCH TWÓRCÓW LITERATURY DZIECIĘCEJ
– JULIAN TUWIM”
Cele konkursu:
·Kształtowanie wrażliwości na piękno języka ojczystego i rozwijanie zdolności recytatorskich,
· Wspieranie działań twórczych dzieci w różnych formach aktywności,
·Dostarczanie przedszkolakom doznań estetycznych i emocjonalnych wypływających
z piękna utworów literackich,
· Uwrażliwianie na piękno otaczającego świata zawartych w utworach literackich Jana Brzechwy,
·Przyjemnie spędzony czas wolny rodziców z dzieckiem,
· Wzmacnianie więzi uczuciowej między członkami rodziny.
.Doskonalenie wyrazistej mowy, rozwijanie pamięci, wyrabianie odwagi i
śmiałości, zachęcanie dzieci do występów na scenie,
Warunki uczestnictwa:
· W konkursie biorą udział dzieci z Przedszkola nr 57 ”Pluszowy Miś”
· Każda grupa przedszkolna może zgłosić dowolną liczbę przedszkolaków, które do udziału
w konkursie są przygotowane przez mamę, tatę ,babcię, dziadka, ciocię lub innego członka rodziny
· Zgłoszenie udziału dziecka w konkursie dokonuje rodzic nauczycielowi prowadzącemu daną grupę wypełniając jednocześnie kartę uczestnictwa w konkursie recytatorskim
w terminie do 11.05.2018 r.
· Dzieci recytują wiersze Juliana Tuwima
Komisję konkursowa
W jej skład wchodzą :
Dyrektor Przedszkola nr 57”Pluszowy Miś”, Przedstawiciele rady rodziców
Decyzja komisji jest ostateczna.
Kryteria oceny:
· Recytację ocenia komisja w dwóch grupach wiekowych 3, 4 latki, 5 – 6 latki,
· Na ocenę recytacji mają wpływ następujące elementy:
Dobór teksu i jego pamięciowe opanowanie,
Poprawne i płynne deklamowanie,
Kontakt ze słuchaczem,
Ogólny wyraz artystyczny (gest sceniczny, element ruchu),
Pomysłowe przebranie.
Nagrody:
· Przewidziane są 3 nagrody główne w każdej kategorii wiekowej (I, II, III miejsce)
oraz wyróżnienia. Wszyscy uczestnicy otrzymają dyplomy za udział w konkursie,
· Ogłoszenie wyników i wręczenie nagród obędzie się po wszystkich występach dzieci.
POZNAJEMY WYBITNYCH TWÓRCÓW
LITERATURY DZIECIĘCEJ
PROJEKT EDUKACYJNY PRZEDSZKOLA NR 57 „PLUSZOWY MIŚ”
Książka nas uczy, książka cieszy,
czasem zadziwi nas niemało
albo po prostu tak rozśmieszy,
jakby się dobry żart słyszało.
Książka też mądrze nam doradza
różne wskazówki,
wzory daje.
Książka w szeroki świat wprowadza,
dalekie z nami zwiedza kraje.
Lubimy książkę - przyjaciółkę.
Wiesz co ci powiem?
Nie odwlekaj.
Masz trochę czasu? Spójrz na półkę,
sięgnij po książkę!
Książka czeka!
„ Książka czeka” Hanna Łochocka
Nasza rodzima literatura dla najmłodszych to doskonała skarbnica interesujących oraz wyjątkowych baśni, bajek, opowieści i wierszy, które warto czytać dzieciom.
Stały kontakt z książką ma znaczący wpływ na rozwój intelektualny dziecka. Rozwija bowiem jego wyobraźnię, kreatywność, wzbogaca zasób słownictwa i sferę przeżyć emocjonalnych. Książka umożliwia przedszkolakom zadawanie pytań i uzyskiwanie na nie odpowiedzi. Literatura jest też doskonałym czynnikiem inspirującym do zabaw teatralnych i działań plastycznych.
a jednocześnie sprzyjają rozwijaniu jego postaw twórczych, wyzwalaniu form ekspresji słownej i plastycznej.
zawierające obok tekstu literackiego prawdziwie artystyczną ilustrację, budzą wrażliwość estetyczną dziecka,
Stałe kontakty ze starannie dobranymi utworami literackimi
do najmłodszych jej odbiorców są bardzo duże, a składa się na to wiele przyczyn związanych przede wszystkim z właściwościami tego wieku: skłonnością do naśladownictwa, identyfikowania się z postaciami, szybkim rozwojem mowy i myślenia, aktywnością poznawczą i zabawową, wrażliwością emocjonalna oraz intensywnością w poznawaniu i przeżywaniu świata.
Książka jest jednym z elementów współdziałających z całym środowiskiem wychowującym. Wychowawcze możliwości literatury dla dzieci w stosunku
je głównej myśli przewodniej.
Kolejne, wychowawcze możliwości literatury dotyczą rozwoju intelektualnego. Zasób doświadczeń małego dziecka jest niewielki, jego obserwacje, spostrzeżenia i wyobrażenia związane są z najbliższym otoczeniem. Wielkość bodźców współczesnego życia nie ułatwia mu zdobycia podstawowej orientacji w tym otoczeniu. Świat ukazuje się dziecku w całej swej złożoności. Opowiadania i baśnie mogą się stać w tej sytuacji pewnego rodzaju „schematem porządkującym”. Dostarczane dzieciom teksty literackie ukazują znane im sprawy w nowym świetle, w logicznym porządku przyczyn i skutków opisanych zdarzeń, pozwalają wiązać w myśli poszczególne fakty i podporządkowywać
Kontakt z literatura poszerza możliwości poznawania świata, ludzkich losów i obyczaju w perspektywie historii i przestrzeni innych lądów i krajów, pozwala na uczestnictwo w wydarzeniach niedostępnych własnym doznaniom i obserwacjom. W ten sposób obcowanie z książką zaspokaja potrzebę obserwacji i wzbogaca zasób wiadomości oraz utrwala te wiadomości, które dziecko już zdobyło. .
Ponadto kontakt z książką i ilustracją aktywizuje myślenie, procesy porównywania, analizowania, szukania przyczyn i skutków, wyciągania wniosków, tworzenia elementarnych pojęć, sprzyja ćwiczeniom pamięci, uwagi i skomplikowanych operacji myślowych.
Starannie dobrane utwory literackie ukazują ich odbiorcom wzory pięknej polskiej mowy. Utrwalone w pamięci fragmenty tekstów staja się przykładem poprawnego języka i mogą mieć wpływa na doskonalenie mowy pod względem gramatycznym i dźwiękowym, na wzbogacenie zasobu pojęć i słów, na rozwój umiejętności komunikatywnej wypowiedzi i doskonalenie stylu.
i społeczno – moralny dziecka. Świadectwem wpływu na emocje są miedzy innymi jego niezmiernie żywa reakcja, kiedy słucha opowiadania, śmieje się, płacze i nieruchomieje w momentach napięcia. Oddziaływując tak silnie na uczucia, ukazując postacie bohaterów, z którymi dzieci chętnie się identyfikują, przykłady społecznych stosunków, konfliktów i wyborów, książka pozwala lepiej zrozumieć innych ludzi i zachodzące między nimi relacje. Baśnie przedstawiają problemy dobra i zła w sposób uproszczony, zrozumiały dla dzieci – sierotka jest dobra i pracowita, czarownica – zła i podstępna, dobro jest nagradzane, zło karane. Zachęca to do wysuwania pewnych, pytań, rozmów z dziećmi, prób oceny bohaterów.
Literatura dziecięca wywiera także ogromny wpływ na rozwój emocjonalny
Natomiast opowiadania bardziej realistyczne, współczesne, sprzyjają procesowi utożsamiania się z losami bohaterów. Zaspokaja to u dzieci potrzebę wzorów zachowań i poczucia społecznych więzi.
Ukazane w utworze ciemne strony życia – samotność, zagrożenie czy niebezpieczeństwa, powinny być równoważone optymistycznymi elementami, gdyż u dziecka w wieku przedszkolnym dopiero zaczyna się kształtować pewna odporność układu nerwowego dziecka i łatwo ją zaburzyć.
Koniecznym staje się w tym momencie zwrócić uwagę na dokonywanie starannego doboru literatury dla dziecka. Pierwszą ważna zasadą jest dostosowanie jej do wieku i możliwości rozwojowych dziecka.
o treści pogodnej i wesołej. Małe dziecko lubi, gdy w tych utworach występują bliskie mu postacie jak mama, tata czy babcia, jak ulubiony pies lub kot czy ukochana lalka lub miś. Poza tym opowiadania powinny zawierać dużo dialogów, wyrazów dźwiękonaśladowczych, które dzieci chętnie powtarzają oraz dużo tych samych powtarzających się rytmicznie zwrotów.
Dla trzylatków należałoby wybierać krótkie opowiadania, wierszyki i bajki
Czterolatki natomiast powinny poznawać wartościowe utwory budzące wrażliwość na dobro i zło, wygłaszać krótkie wiersze, odpowiadać na pytania dotyczące treści utworu oraz samodzielnie go opowiedzieć.
Dzieci pięcioletnie, posiadające większy zasób wiadomości o otaczającym świecie i bogatszy zasób słownictwa powinny poznawać utwory o charakterze lirycznym i humorystycznym. Rozwój wyobraźni i fantazji wpływa u nich na zainteresowanie baśnią. Przeżycia związane z książką, w której wątki fantastyczne, baśniowe przeplatają się z elementami realistycznymi, stają się coraz bogatsze. Charakterystyczne dla odbioru utworu literackiego na tym poziomie wieku jest upodobanie do znanych już tekstów. Dzieci przywiązują się nie tylko do przedstawionych postaci bohaterów, ale ciągle od nowa bawi je przebieg akcji, kiedy już został pokonany pewien wysiłek zrozumienia ciągu opisanych w utworze wydarzeń.
Poziom rozwoju starszaków, ich sprawność umysłowa, bogate doświadczenia, umiejętność obserwacji otaczającego świata sprawiają, że dużym powodzeniem cieszą się także utwory o treści realistycznej, w których można odnaleźć znane już fakty i sytuacje, poszerzyć i utrwalić swoje wiadomości. Dzieci żywo interesują się przyrodą i techniką, jak również pewnymi zjawiskami z życia społecznego. Ich pytania stają się bardziej dociekliwe, pragną zbadać przyczyny obserwowanych faktów, próbują przewidywać ich skutki.
Opowiadania, w których wszystko jest tak, jak może być w domu i w przedszkolu, w ogrodzie czy na wakacjach, ale jednocześnie widziane inaczej, zaspokajają poznawcze potrzeby dzieci u progu szkoły. Wielu chłopców pasjonuje się techniką, pragnie wiedzieć „jak to działa” i „z czego jest zrobione”. Przyroda staje się terenem niezwykłych odkryć i obserwacji życia roślin i zwierząt.
zabawy zaczynają coraz bardziej wciągać dzieci w skomplikowane gry stosunków międzyludzkich. Wszystkie te przeżycia mogą wzbogacać lektury dla sześciolatków. Poza tym ich upodobania czytelnicze dotyczą w większym stopniu samego utworu, jego treści i formy literackiej. Rola ilustracji maleje. Środki plastyczne ułatwiają odbiór tekstu, ale nie są już pierwszoplanowymi elementami książki.
Pierwsze przyjaźnie, konflikty, wybory i odrzucania partnerów
Kształtujmy więc wspólnie w sposób świadomy i systematyczny nawyki stałego obcowania z książką u naszych dzieci.
CELE OGÓLNE PROJEKTU:
1. Rozwijanie zainteresowań książką wśród dzieci w wieku przedszkolnym
będącej źródłem rozwoju, zdobywania wiedzy o sobie samym i o
otaczającym świecie.
2. Zdobywanie doświadczeń w słuchaniu, mówieniu i byciu słuchanym.
3. Nabywanie przez dzieci właściwych postaw prospołecznych.
4. Zapoznanie dzieci z wybranymi pisarzami literatury dziecięcej
ich życiem i twórczością min. :
Brzechwa Julian Tuwim, Danuta Gellner, Wanda Chotomska, Jan
Danuta Wawiłow, Hanna Łochowska.
4.Rozwijanie wyobraźni dzieci.
5.Rozwijanie talentów dzieci.
6.Wzbogacanie słownictwa.
8.Wiązanie treści wiersza z różnymi formami ekspresji: plastyczną,
7. Rozwijanie zdolności recytatorskich dzieci
muzyczną, ruchową
9.Integrowanie się z innymi grupami.
10. Współpraca z rodzicami.
11. Współpraca ze środowiskiem.
ZADANIA DO ZREALIZOWANIA:
1. Spotkania z cyklu „Czytamy dzieciom literaturę poznawanych pisarzy”
Spotkania odbywają się 1 raz w miesiącu przez cały rok szkolny. Na
każde spotkanie zapraszany jest gość, który czyta dzieciom
wybrany tekst. Gośćmi są m.in. nauczyciele klas I-III, absolwenci
przedszkola, osoby znane w środowisku, rodzice, dziadkowie.
2. Dzieci w swoich grupach wykonują dodatkowe zadania związane z
poznawanym tekstem m.in.: prace plastyczne, teatrzyki, konkursy,
tworzenie ilustracji do wierszy, inscenizacje utworów, odgrywanie
określonych ról, scenek, zabawy dramowe.
3. W grupach organizowane są kąciki, wystawy prac dzieci , wycieczki do
księgarni, biblioteki itp.
4. Co roku w miesiącu maju organizowany będzie konkurs recytatorski do
którego chętne dzieci będą przygotowywali rodzice, dziadkowie, ciocie
lub inni członkowie rodziny.
Julian Tuwim
Poeta i tłumacz, urodzony 13 września 1894 roku w Łodzi,
zmarł 27 grudnia 1953 roku w Zakopanem
Lata młodzieńcze
•Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 w Łodzi, przy ul. Widzewskiej 44 (obecnie Kilińskiego 46), w rodzinie żydowskiej.
•W latach 1904–1914 był uczniem Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi.
•Zadebiutował w 1911 (w wieku 17 lat) przekładem na esperanto wiersza Leopolda Staffa pt.: „W jesiennym słońcu”.
•Właściwy debiut Tuwima nastąpił 1913, gdy w 6 numerze Kuriera Warszawskiego ukazał się wiersz pt.: „Prośba”.
•W 1914 r. rozpoczął współpracę z „Nowym Kurierem Łódzkim, w 1915 – z łódzkim kabaretem „Bi-Ba-Bo”.
Pobyt w Warszawie (1916–1939)
•W 1916 Tuwim wyjechał z Łodzi na studia do Warszawy. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1918), które kończył po jednym semestrze.
•W trakcie studiów rozpoczął współpracę z czasopismem akademickim Pro Arte et Studio. W 1918 ukazał się w nim kontrowersyjny wiersz pt.: „Wiosna”, W tym samym roku wydał pierwszy tom swoich wierszy pt.: „Czyhanie na Boga”.
•Silnie związał się ze środowiskiem satyryków, współtworzył słynny kabaret w kawiarni literackiej „Pod Picadorem”, a następnie pracował jako kierownik kabaretów Qui Pro Quo, Banda, Cyrulik Warszawski, współpracował z pismami „Cyrulik Warszawski” i „Szpilki”.
•Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander, która w 1919 stała się najważniejszą grupą poetycką w kraju. Wydawali miesięcznik poetycki „Skamander” – najważniejsze czasopismo literackie dwudziestolecia miedzywojennego.
•30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew, swoją młodzieńczą miłość.
•W czasie wojny polsko–bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym Józefa Piłsudskiego.
•Był założycielem i członkiem Związku Artystów i Kompozytorów Scenicznych
Życie na obczyźnie (1939–1946)
•5 września 1939 w obliczu wojny Tuwim opuścił Polskę i wyemigrował do Francji.
•Wraz z nim emigrują inni znani poeci: Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński oraz Mieczysław Grydzewski. W Paryżu polscy poeci Skamandryci spotykali się w kawiarni Café de la Régence w poczuciu bezsilności, klęski i goryczy.
•W obliczu kapitulacji Francji latem 1940 Tuwim, razem z Lechoniem, udali się przez do Rio de Janeiro, gdzie dołączył do nich Wierzyński. Ostatecznie wspólnie też wyjechali do Nowego Jorku, gdzie poeta mieszkał przez blisko pięć lat (1942–1946). Mieszkając w Ameryce Tuwim publikował swoją twórczość w pismach: Nowa Polska i Robotnik, natomiast Wierzyński oraz Lechoń utworzyli Tygodnik Polski.
W tym czasie nastąpił rozpad grupy Skamander, którego prawdopodobną przyczyną były prosowieckie sympatie Tuwima.
Ostatnie lata w Polsce (1946–1953)
•Do Polski Tuwim powrócił w czerwcu 1946.
•W ówczesnej Polsce stał się ulubieńcem władz, zyskał pewnego rodzaju ochronę, odpowiednie przywileje i honory. Został okrzyknięty poetą państwowym. Tuwimowie otrzymali opuszczony dom w Aninie przy ul. Zorzy 19, gdzie mieszkali wraz z siostrą Ireną Tuwim.
•Po wojnie Tuwim nie wydał już żadnego tomu poetyckiego. Skupił się na publikacji tłumaczeń i antologii. Miał również swój stały dział w miesięczniku „Problemy”
•W latach 1947–1950 pełnił funkcję kierownika artystycznego Teatru Nowego.
•Zmarł 27 grudnia 1953 w pensjonacie ZAiKS-u "Halama" w Zakopanem na atak serca. Został pochowany wraz z żoną na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Rodzina Juliana Tuwima
•Ojciec, Izydor Tuwim (1857 - 1935), ukończył szkołę w Królewcu, następnie studiował w Paryżu, znał kilka języków obcych. Był urzędnikiem i korespondentem Azowsko-Dońskiego Banku Handlowego. Jest pochowany na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi.
•Matka, Adela z Krukowskich (1872 - 1942), była córką właściciela drukarni, pochodziła z rodziny inteligenckiej, jej czterej bracia byli adwokatami i lekarzami. Ostatni okres życia spędziła w szpitalu dla psychicznie chorych w Otwocku. Podczas likwidacji otwockiego getta została zastrzelona przez Niemców 1942.
•Żona, Stefania Marchew (1894–1991), młodzieńcza miłość Tuwima poznana w 1912 r. Ślub odbył się 30 kwietnia 1919 w Wielkiej Synagodze w Łodzi.
•Córka Ewa została adoptowana po powrocie z emigracji w 1946. W 2006 r. założyła „Fundację im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim”, której celem jest udzielanie pomocy niepełnosprawnym i nieuleczalnie chorym dzieciom i młodzieży, a także sprawowanie opieki nad dorobkiem artystycznym poety oraz jego siostry.
•Siostra Irena Tuwim (1899 – 1987) – polska poetka, prozaik, tłumaczka literatury dla dzieci i młodzieży.
O twórczości Juliana Tuwima
•Autor tekstów kabaretowych i rewiowych i oraz autor tekstów politycznych. Współautor i redaktor pism literackich i satyrycznych (Skamander, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski).
•Jego wrodzoną pasją były języki obce i dlatego część swojej twórczej pracy poświęcił tłumaczeniu dzieł literatury obcej, na język polski. Rozpoczął w bardzo młodym wieku tłumaczeniami twórczości Staffa i Słowackiego na język esperanto. Jego pierwsze tłumaczenia można było przeczytać w czasopiśmie „Esperantysta Polski”. W późniejszych latach tłumaczył m. in. teksty rosyjskiego pisarza Aleksandra Puszkina. („Jeździec miedziany”, „Połtawa”.) oraz Władimira Majakowskiego („Obłok w spodniach”).
•Najbardziej znaną i popularną część twórczości poety, stanowią wiersze dla dzieci, tj.: „Lokomotywa”, „Pan Hilary”, „Ptasie radio”, „Bambo”, „Słoń Trąbalski”, Rzepka i wiele innych.
•Z upodobaniem kolekcjonował różnego rodzaju ciekawostki literackie, które nazwał kuriozami. Opublikował je w zbiorkach „”, „Pegaz dęba” oraz „Cicer cum caule”.
•W jego twórczości widać niezwykle bystre myślenie, specyficzny humor oraz świeżość, która nie znika po latach.
•Wpisał się w historię literatury jako poeta tworzący neologizmy językowe. W odróżnieniu od wierszy dla dzieci, te napisane dla dorosłych nie są jednoznaczne, ani łatwe i zrozumiałe w odbiorze. Stosował częste gry słów, zwielokrotnienia znaczeń jednego wyrazu poprzez inne, nie zawsze jasne podkreślenia niektórych słów w zdaniu jakby było ono niedokończone.
•Oprócz dzieł charakteryzujących się niebywałym pięknem i kulturą słowa, Tuwim tworzył także wiersze pisane językiem potocznym, czy wprost wulgarnym (np.: „Do prostego człowieka”, "Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali").
Dzieła wybrane:
•Czyhanie na Boga. Warszawa Gebethner i Wolff, 1918 (wiersze z lat 1911 – 1917).
•Rewolucja w Niemczech. Łódź Księgarnia „Książka i Sztuka”, 1919 (poemat satyryczny)
•Sokrates tańczący. Warszawa J. Mortkiewicz, 1920 (wiersze)
•Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie. Warszawa Biblioteka Polska, 1924
•Słowa we krwi. Warszawa W. Czarski, 1926 (wiersze)
•Wiersze zebrane. Warszawa F. Hoesick, 1928
•Rzecz czarnoleska. Warszawa J. Mortkowicz, 1929
•Treść gorejąca. Warszawa J. Mortkowicz, 1936
•Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali. Poznań, 1937 (wiersz satyryczny wyd. przez A. Piwowarczyka jako druk prywatny w 30 egz.
•Lokomotywa; Rzepka; Ptasie radio. Warszawa J. Przeworski, 1938 (wiersze dla dzieci)
•O panu Tralalińskim i inne wierszyki. Warszawa J. Przeworski, 1938 (wiersze dla dzieci)
•Słoń Trąbalski. Warszawa J. Przeworski, 1938 (wiersze dla dzieci)
•Zosia Samosia i inne wierszyki. Warszawa J. Przeworski, 1938 (wiersze dla dzieci)
•Pan Maluśkiewicz i wieloryb. Pierwodruk: Gazetka Miki, 1939 nr 9 (wiersze dla dzieci)
•Kwiaty polskie. Warszawa Czytelnik, 1949
•My, Żydzi polscy. Wyd.: Tel Awiw Uniwersum, 1944
•Piórem i piórkiem. Warszawa Czytelnik, 1951 (wiersze satyryczne)
Jedynym właścicielem autorskich praw majątkowych wszystkich utworów poety oraz jego siostry Ireny Tuwim-Stawińskiej jest Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim, założona w 2006 r. przez córkę Tuwima Ewę Tuwim-Woźniak
Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia
•Order Sztandaru Pracy I klasy (1949)
•Złoty Wawrzyn Akademicki (1935)
•Nagroda Literacka miasta Łodzi (1928, 1949)
•Nagroda polskiego PEN Clubu (1935)
•Nagroda Państwowa I stopnia (1952)
•Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949)
Ciekawostki:
•Tuwim podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami. Niektóre to: Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Roch Pekiński. Pierwszy wiersz pt. Prośba poeta podpisał inicjałami St. M., ukochanej i przyszłej żony Stefanii Marchwiówny.
•Tuwim przez wiele lat zmagał się z różnego rodzaju zaburzeniami nerwicowymi, z których najbardziej dokuczała mu agorafobia, czyli lęk przebywaniem na otwartej przestrzeni,
•Utwory Tuwima, od początku swojego istnienia, były wykorzystywane jako teksty piosenek. Wśród nich są m.in. „Co nam zostało z tych lat?" Mieczysława Fogga, „Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem" Grzegorza Turnaua, „Miłość ci wszystko wybaczy", „Na pierwszy znak" Hanki Ordonówny, „Pomarańcze i mandarynki" Marka Grechuty, „Tomaszów" Ewy Demarczyk, „Wspomnienie" Czesława Niemena. Także wiersze dla dzieci wykonywane są jako piosenki, np.: Dwa Michały, Lokomotywa.
-„..Niech prawo zawsze prawo znaczy, a sprawiedliwość, sprawiedliwość”,
-„Nie pożądaj żony bliźniego swego nadaremno”,
-„Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz”,
-„Błogosławiony ten, co nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego faktu w słowa”,
-„Marzenia kobiety, mieć stopę wąziutką i żyć na szerokiej”,
-„Tragedia, zakochać się w twarzy, a ożenić się z całą dziewczyną”, nic tylko odpowiedzieć: „widziały gały co brały”.
-„Plan, coś co potem wygląda absolutnie inaczej”, „Rodzynka, stroskane winogrono”.
Miejsca Tuwima w Łodzi
Łódź, ul. Jana Kilińskiego 46 (d. Widzewska 44)
Tutaj, w dwupokojowym mieszkaniu z kuchnią, 13 września 1894 roku urodził się Julian Tuwim. Łódź, aleja 1 Maja 5 m. 13 (d. Pasaż Szulca) Tutaj Tuwim mieszkał w dzieciństwie (1896 – 1902 lub 1993) w trzypokojowym mieszkaniu na III piętrze prawej oficyny. 22 sierpnia 1898 przyszła na świat Irena Tuwim.
Łódź, ul. Andrzeja Struga 42 (d. św. Andrzeja 40) Tuwimowie zamieszkali przy ulicy Andrzeja w 1902 lub 1903 roku. Zajmowali szczytowe mieszkanie na III piętrze. Na kamienicy umieszczono pamiątkową tablicę
ul. Piotrkowska 104 – Pomnik "Ławeczka Tuwima"
Dzieci z gr 3 biorą udział w programie
„ Bydgoszcz czyta Małemu Misiowi”
W ramach akcji międzynarodowej
„ Mały Miś w świecie wielkiej literatury”
Nasz przedszkolny Mały Miś – Wojtuś odbył podróż
po bydgoskich przedszkolach i wraz z dziećmi wysłuchał wielu bajek.
A my gościliśmy Małe Misie z innych placówek
i razem z nimi słuchaliśmy ulubionych bajek
Informujemy, że nabór do przedszkoli prowadzonych przez
Miasto Bydgoszcz na rok szkolny 2018-2019 odbywa się
z wykorzystaniem elektronicznego systemu rekrutacji
Harmonogram rekrutacji do przedszkoli i oddziałów przedszkolnych
w szkołach podstawowych na rok szkolny 2018/2019
Do przedszkola przybył pan Krzysztof -funkcjonariusz Straży Miejskiej
wraz z psem będącym w służbie o imieniu Walker.
Walker to owczarek rasy Border Colie, który został przeznaczony do pracy z dziećmi i młodzieżą.
Podczas spotkania dzieci dowiedziały się między innymi :
w jaki sposób nawiązać pierwszy kontakt z psem ( tylko za zgodą wlasciciela!),
jak zachować się, gdy zainteresuje się nami nieznany pies ( ... drzewo, zółw, naleśnik...).
Na zakończenie - długo oczekiwana chwila- dzieci mogły pogłaskać psa!
Walker - lubimy Ciebie!
14 marca gościliśmy w przedszkolu Panią
z Muzeum Im. Leona Wyczółkowskiego,
która przyniosła ze sobą KUFEREK (ciężki i duży !)
a w nim ciekawe przedmioty i eksponaty.
Dowiedzieliśmy się wiele o życiu ludzi w epoce średniowicza.
Niektóre informacje były bardzo zaskakujące- bo na przykład,
rycerz jak już ubrał zbroję a przypadkiem się przewrócił
to sam nie mógł wstać, a na konia transportował go specjalny podnośnik ,
no i z higieną było " tak sobie"...
a oto migawki ze spotkania... jak widać nie tylko dzieciom podobała się lekcja !
Od samego rana , 30 stycznia
do przedszkola przychodziły
barwne postacie nie tylko z bajek i filmów!
Dzieci długo czekały na ten dzień,
bo jak karnawał- to koniecznie bal przebierańców.
Przy skocznej muzyce, w rytmie dziecięcych przebojów ( i nie tylko!)
bawiliśmy się przez blisko 3 godziny !
Dla wielu przedszkolaków
był to pierwszy bal w życiu!
Mamy nadzieję, że wspólna zabawa
na długo pozostanie w pamięci.
Dziekujemy Rodzicom
za przygotowanie tak kolorowych,
pomysłowych kostiumów.
Święty Mikołaju!
Bardzo dziękujemy, że znalazłeś chwilę,
aby odwiedzić nas tuż przed Świętami, chociaz masz teraz tak dużo pracy!
Przecież tak wiele dzieci czeka na Ciebie...
Dziękujemy, że tak cierpliwie odpowiadałeś na nasze pytania...
a tak swoją drogą to ciekawe,
że znałeś odpowiedzi na wszystkie nasze pytania
( no może z wyjątkiem tego skierowanego do Wróżki Zębuszki ).